zaterdag 23 juli 2016

Dit Bretons streepje is voor mezelf!

Een tijdje terug kocht ik bij mijn naailesjuf een coupon gestreepte stof.  Oké, het is niet een echte Bretonse streep maar het deed me er genoeg aan denken om meteen een vakantiegevoel te krijgen!
Het lapje heeft een tijdje liggen wachten want wat zou ik er eens van maken...
Niet zozeer dat ik geen patronen had maar het tegenovergestelde: veel te veel opties!
Maar eindelijke wist ik het: het zou gewoon een shirt voor mezelf worden.
Het patroon was snel gevonden want naast het toffe vest dat ik hier al liet zien staan in het blad van de Veritas nog heel veel toppers die ik nog wil maken!
Ik maakte een Alison top maar  deed wel enkele aanpassingen aan het patroon. Zo naaide ik het beleg aan de hals nog eens door met een dubbel stiksel en zette ik onder aan het shirt een boord uit dezelfde stof.




In tegenstelling tot eerder ben ik hier erg tevreden over het doorlopen van de streepjes: zelfs aan de schoudernaden sluiten ze (min of meer) op elkaar aan.







Ondertussen ben ik aan het denken over een volgend exemplaar en ik twijfel of ik hem een maat kleiner zal maken, wat vinden jullie?
De volgende Alison top staat wel even in de wacht aangezien een aantal andere naaisels voorrang hebben;) To be continued dus...

zondag 17 juli 2016

Deze keer doet mijn naaimachine het werk alleen...


Sinds het begin van het jaar ben ik (dankzij een goede fee, dankuwel!) in het bezit van een borduurmachine.
Het is in feite een aparte module die ik aan mijn naaimachine kan koppelen. Via de computer kan ik dan afbeeldingen naar de naaimachine sturen die dan helemaal zelf zijn ding doet. De eerste keer dat ik de machine dit zag doen zat ik dan ook helemaal te stuiteren van enthousiasme: ik hoefde niets te doen (het voetpedaal was zelfs niet aangesloten) en toch kwam er iets moois onder de machine vandaan!
Ondertussen heb ik al verschillende dingen gemaakt en het wordt alleen maar leuker. Al eerder toonde ik de patches voor op het carnavalscostuum van mijn zoontje. Op de detailfoto's zien je hoe mooi gedetailleerd de ontwerpen zijn en dat er door de ontwerper goed is nagedacht over de plaatsing en het type steken.





Er zijn zeer veel borduur designs te vinden op internet maar ook gratis designs zijn er in overvloed.
Ik heb zowel gratis als gekochte ontwerpen uitgeprobeerd en over het algemeen komen ze er allemaal heel mooi onder de machine vandaan.
Een topper thuis was een Elsa: dat was makkelijk punten scoren;)


Ik heb gemerkt dat de versteviging van de stof het borduursel maakt of breekt. De Elsa stikte ik op badstof en daarvoor had ik aan boven en onderzijde Soluvlies gebruikt. Dit is echt superspul en gebruik ik niet allen bij het borduren maar ook bijvoorbeeld bij het naaien van siersteken.  Het lost op in water dus zie je er achteraf niets meer van.

Later ontdekt ik dat ik bij badstof ook Avalon kon gebruiken: deze span je aan de bovenkant mee in (aan de onderzijde ook knipvlies of stik en trek). Het zorgt ervoor dat je pool goed plat ligt. Achteraf strijk (jazeker, strijk!) je dit weg. Ik moet er nog wel wat aan wennen want ik kreeg het niet overal mooi weggestreken.



 Ook een enkele monogram is mogelijk. Hier zelfs met metallic garen:in één keer goed gelukt.


Voor mijn knappe kleine neefje naaide ik voor Pasen het onderstaande shirt. Het was even wat wringen om het kleine t-shirt (maat 80) goed in het borduurraam ingespannen te krijgen maar na wat opzoeken op you tube lukte dit ook vrij vlot.






Tenslotte had mijn man vorige week een barbecue/feestje bij een lieve vriend die altijd voor ons klaar staat. Ik naaide een barbecueschort die goed in de smaak viel. Omdat ik nog steeds onder de indruk ben van mijn machine hier ook een kort filmpje van de machine "in actie"...




Ik ben dus echt superblij met mijn borduurmodule en het eerstvolgende wat hier op mijn lijstje staat om te borduren is een LEGO poppetje (jazeker, nogmaals makkelijk scoren). Zodra het gelukt is laat ik het hier zien!























donderdag 7 juli 2016

Een dankjewel voor de juffen!

En weer is het schooljaar voorbijgevlogen! Ik zou zweren dat het twee weken geleden pas begonnen is...
Vandaag was het voor de kinderen een bijzondere dag want het was juffendag: de dag waarop de verjaardagen van alle juffen (en meesters) worden gevierd. Er wordt gezamenlijk een cadeautje geknutseld en gekocht voor de juffen. Daarnaast worden de juffen soms ook nog verwend met allerlei 'extra' cadeautjes van de kinderen.
Hier in huis was het al weken duidelijk: ons mannetje wilde iets geven met een zelfgemaakte tekening erop. Ik probeerde voor de tekeningen wat vrouwelijke onderwerpen aan te dragen zoals bloemen, prinsessen of hondjes maar nee. Meneer ging voor hetgeen hij het leukste vind: takelwagens, brandweerwagens en vuilniswagens.



Als een soort compromis voor de prinsessen tekende hij op de achterkant van de tas een robot. Tja, het blijft een echte jongen...


Mama naaide er een tas van volgens deze methode. Ik gebruikte kant en klaar tassenband want de tijd begin te dringen;) Ook de kleuren van de stoffen heeft hij (met wat begeleiding) zelf gekozen. Voor de ene juf had ik namelijk een blauwe rand in gedachte maar kreeg als commentaar dat blauw toch niets voor meisjes is. Ik wilde nog beginnen over Elsa, de überblauwe ijsprinses maar ik wist dat ik het toch niet ging winnen van hem (choose your battles zeggen ze dan hè:)).



Volgens mij heeft hij het gewoon supergoed uitgekozen en getekend en ben ik eigenlijk wel een beetje jaloers op de juffen.


Omdat ik een jaar geleden nog geen blog bijhield, laat ik hier zien wat het cadeautje van vorig jaar was. Het patroon van het pennenzakje haalde ik van een franstalige blog. Aangezien ik vorig jaar juist op cursus had geleerd hoe ik een oogje kon maken met de machine werd dat meteen in de praktijk gebracht. Het werkte erg netjes! Ik gebuikte aan de buitenzijde nepleer en aan de binnenzijde een gewoon katoentje (verstevigd met vlieseline). De sluitknopjes kocht ik bij WebTwinkle.

 


zondag 3 juli 2016

Is dit alles: mandjes in Doe Maar kleuren


Het was hier een paar weken zo druk dat het me niet lukte om iets te posten (onder andere door het feit dat er nog steeds veel half afgemaakte projecten in de kast liggen zoals ik eerder al vermeldde) maar eindelijk is het dan toch weer gelukt!

Gisteren ging ik namelijk naar een feestje en zouden we een verwenpakketje voor de lieve jarige meenemen. Omdat ik al veel mooie (genaaide) mandjes voorbij had zien komen (o.a. hier, hier en hier) wilde ik het ook eens proberen.
Het touw was nog niet zo eenvoudig te vinden maar kocht om te testen synthetisch touw van de Action.
Normaal gezien zou ik niet zo'n felle kleur kiezen maar de vriendin in kwestie houdt wel van wat roze (oke, dit is een understatement of niet C.?).


Na wat fröbelen met de steekbreedte en -lengte was het daarna een fluitje van een cent. Omdat er flink wat cadeautjes in de mand moesten passen maakt ik eerst een flinke bodem (ruim 30 cm) alvorens de rand te gaan maken.
Ik kan adviseren om een tweede (en eventueel een derde) spoeltje klaar te hebben liggen aangezien er nogal wat garen in zo'n project verdwijnt! Toen ik bij een testmandje zag hoe snel het klosje met garen opging ben ik daarna over gegaan op lockgaren: daarvan zit er wat meer op een klos.
 
 




 
Het afwerken van het uiteinde heb ik niet zelf verzonnen maar zag ik bij 'de zuster van'
Mijn lieve en creatieve peettante had in haar voorraad de perfecte kleur haakgaren om het leer vast te zetten.
Bij deze eerste versie maakte ik de gaatjes met een naald maar dat is nogal een klus: bij de tweede (groene) versie maakte ik de gaatjes vooraf met een gaatjes tang. Dit gaat een stuk makkelijker.



Mijn kinderen vonden het niet leuk dat ik de mand had weggegeven dus maakte ik vanmorgen voor hen een tweede, fluor groene versie.
Ik begon hierbij niet met een cirkel maar een ovaal, ik vond deze vorm veel makkelijker om het begin te maken: het werd ook een stuk mooier: minder gefrut zal ik maar zeggen...




Deze keer gebruikte ik een afstekend fluorgeel naaigaren en had ik vooraf al een extra (vol) spoeltje klaargelegd (jaja, al doende leert men!).
Dit mandje maakte ik wat kleiner en aan de zijkanten maakte ik een soort handvatten, door een kleine lus te stikken. Ik werkte het uiteinde weer hetzelfde af maar dit keer maakte ik dus eerst de gaatjes.


De kinderen konden niet wachten tot het mandje klaar was en ze het konden gebruiken.
Voor het groene mandje gebruikte ik ongeveer 18 meter touw en voor de roze heb ik 40 (!) meter gebruikt. De roze mand heeft een diameter van 31 cm en een hoogte van 7 cm. Het groene mandje is 24 bij 18cm met een hoogte van 9 cm.
Mocht je op zoek zijn naar een instructiefilmpje op YouTube, dan is die van MahoganyKnots een hele duidelijke (wel in het Engels).
Waar ik zelf de volgende keer nog aan moet denken is dat ik een pleister of iets dergelijks om mijn rechterwijsvinger doe: door het tegenhouden/geleiden van het synthetische touw is mijn vinger een beetje beurs op dit moment.

Nu dus op zoek naar mooi (katoenen) touw en als iemand tips heeft waar het te koop is, dan hoor ik het graag!