donderdag 31 augustus 2017

Maison Bleu Lin: een pareltje om fournituren te shoppen

Om het vakantiegevoel nog even vast te houden neem ik jullie mee naar één van de toffe winkeltjes in Dinan (Bretagne).
Toen we er een jaar of twaalf geleden voor het eerst kwamen was ik op slag verliefd. Het ligt in de meest toeristisch straat van de stad, de rue du Jerzual (deze loopt van één van de middeleeuwse stadspoorten naar de haven en heeft een gemiddeld hellingspercentage van 20%, zie foto) en het heeft een heerlijke uitstraling evenals de rest van de omgeving.



Toentertijd heette het nog Fleur de Lin et Bouton d 'Or en als je binnenstapte werd je omgeven door fantastische fournituren, kantjes en antieke hebbedingetjes. Op dat moment was mijn Frans nog niet heel fantastisch en schakelde eigenaresse Claude regelmatig over in het Engels. Dat was af en toe wel een verademing als we er even niet uitkwamen...
Ik kocht daar de meest fantastische kantjes en lintjes en vond ze altijd te mooi om te gebruiken. 


Ik kreeg zelfs een lieve vriendin zo gek dat ze eens een weekendje op en neer kwam om daar te shoppen.

Enkele jaren geleden vond Claude het tijd voor iets anders en vestigde ze een theezaakje met heerlijke thee, smoothies, koeken en taarten. We ging daar altijd even van wat lekkers genieten. Het mooie was dat de sfeer van haar oude winkel nog steeds bewaard was en ook verkocht ze nog steeds leuke antieke snuisterijen.
Ook dit jaar was het eerste wat deden in Dinan een heerlijke wandeling op en af de Rue de Jerzual. Om de kinderen ook enthousiast te krijgen voor een wandeling beloofde ik ze een stuk taart bij Maison Bleu Lin zoals het tegenwoordig heet.
De verassing was dan ook groot toen bleek dat het winkeltje geen theezaak meer was maar opnieuw fournituren en leuke antieke stukken verkoopt. Oké de kinderen waren er duidelijk minder enthousiast over dan ik! Maar jong, jong, wat keek ik weer mijn ogen uit: als een kind in de speelgoedwinkel. Antieke serviesstukken, fournituren en knopen van lang geleden en daarnaast ook nog mooie stoffen waarvan natuurlijk een paar meter mee naar huis ging!
Echt compleet in de wolken was ik. 


Gelukkig heb ik een man die het ook leuk vindt om mee rond te snuffelen en mee te bedenken wat ik met de fournituren zou kunnen maken want ik was er niet meer weg te krijgen. Ik heb er dus rustig kunnen rondkijken (arme kinderen, geen taart gekregen en dan ook nog een mama die de winkel niet buiten geraakt...). Het was weer heerlijk om hier terug te komen en gezellig om met Claude te kletsen (ondertussen voornamelijk in het Frans!). Mocht je dus ooit in de buurt van Dinan zijn, ga er zeker even langs. Ook zonder lekkere taarten is het daar gewoon genieten!






woensdag 16 augustus 2017

Bretonse versie van de Astertrui uit La Maison Victor

Op vakantie gaan en dan de week ervoor nog snel een hele garderobe in elkaar (willen) naaien, komt dat bekend voor? Ik vond dat ik deze keer vooral zelf aan de beurt was...
De Astertrui zal ik al vaak langskomen in blogland en stond dan ook al een tijdje op mijn inmens lange to-do lijstje.
Maarja welke stofje? Onze vakantiebestemming gaf de doorslag: ik naaide een versie in de Bretonse streep (ok, wel in het rood) in een hele dunne french terry (die alle kanten in schuift onder het machien). 








Wist je dat Coco Chanel al rond 1917 deze streep beroemd en veelgedragen heeft gemaakt? Het was oorspronkelijk matrozenkleding toen Coco Chanel besloot om de jersey truien (normaal onderkleding) met een zwarte pantalon en ketting te gaan dragen als 'gpewone' kleding. En nog altijd is de streepjestrui een veelgedragen item. Wat plaatjes van enkele van mijn helden in de Bretonse streep.


Ik draag sowieso graag strepen maar in blauw of rood krijg ik altijd een vakantiegevoel en ben ik weer even terug in Bretagne, wat ondertussen ons tweede thuisland aan het worden is. Omdat ik geen rode boordstof kon vinden die goed matchte met de stof maakte ik de boorden uit dezelfde stof.









Om het gestreepte geheel wat te breken heb ik er nog een tekst op geplot.
Jazeker, helemaal tevreden in Bretagne!











N.b: De foto's van bovenstaande beroemdheden komen van internet, helaas kon ik de eigenaars ervan niet achterhalen, excuses! De foto van Blondie is door Richard Creamer gemaakt.

zondag 6 augustus 2017

Racerbackdress 2.0

De racerbackdress die ik een tijdje geleden cadeau gaf aan een vriendin maakte ik ook voor mijn dochter.
In een ander stofje en met een flamingo applicatie op de voorzijde werd het een heel ander jurkje.



Ze was er erg blij mee en ik kon mezelf dan wel voor mijn kop slaan toen ik het jurkje in de was gooide met een nieuwe lap stof met een rood streepje. Natuurlijk was het jurkje het enige dat lichtroze uit de machine kwam...oh wat baalde ik want normaal gooi ik er zo'n kleurenvangdoekje bij maar ditmaal vergat ik het in mijn haast. Meteen het jurkje nog twee keer gewassen met biotex en gelukkig ging de roze kleur er grotendeels uit.

Ik was opgelucht dat ik de fotoshoot in ieder geval al had gedaan...
De applicatie is een afbeelding uit een oude Knippie en sneed ik met de scan 'n cut uit glittervinyl.
Het jurkjes patroon komt van Crafterhours en de stof van de fijne stoffenwinkel Kersenpitje uit Leuven.











woensdag 2 augustus 2017

Waarom kloppen jurkjes patronen zo vaak niet?

Mijn banderes (haar eigen verbastering van ballerina en danseres) kreeg een hele mooie lap stof cadeau van een lieve tante. Het geluid dat ze maakte toen ze het uitpakte is te vergelijken met dat van een cavia die klem zit in zijn loopwiel: een soort van gepiep dat je trommelvliezen doet trillen. Dit en het knuffelen van de lap is haar manier om te laten weten dat ze iets echt supertof vindt.
Het is de paneelstof  'Mondtanzertraum' van Yela's Kreativ Atelier. Op de ene helft is een grote ballerina afgebeeld en op de andere helft balletschoenen. 



Het was de eerste keer dat ik een paneeltje verwerkte en het was even puzzelen welk patroon ik zou gebruiken want het patroon dat ik in mijn hoofd had paste niet. Als ik de wolkjes aan de hals zou leggen was het te kort voor een jurkje en natuurlijk was dat wat ze wilde dragen. Gelukkig vond ik een patroon uit een oude Knippie (5/2015) waarbij het voorpand uit twee delen bestaat en ik zo toch het paneel als voorkant van de jurk kon gebruiken.


Toen ik eindelijk alles klaar had liggen zag ik dat de rok te wijd was voor het paneel. Gelukkig was er ook een A-lijn versie van de jurk. De zakken liet ik weg want deze paste niet bij deze stof (en zouden binnen de kortste keren uit gelubberd zijn door de grote hoeveelheden stenen die madam dagelijks verzamelt!). De voorpanden en de hals stikte ik met de coverlock door, dan blijft het nog wat rekbaar.





Het was even wringen met de halsbies die, zoals aangeduid in het patroon, veel te klein was voor de hals. Helaas had ik hem al een heel eind vastzitten toen ik toegaf aan mezelf dat het echt niet klopte. Iets wat ik eigenlijk gezien had bij het knippen maar door mijn eeuwige haast stug had genegeerd.



Alles dus weer los halen (arghhh, geen van mijn drie tornmesjes te vinden) en de bies heel wat centimeters verlengd. Gelukkig zat hij toen wel mooi.
De volgende dag hoorde ik een paar kamers verder een heel hoog gepiep: gelukkig, de jurk was goedgekeurd!